Niet dat het allemaal romantisch en fantastisch was, maar juist door van dichtbij leven en dood mee te maken voelde ik mij meer verbonden met het leven. Samen met een Duitse en een Nederlands vrouw hebben we een schooltje opgezet voor kleuters, zodat er al vroeg een vorm van onderwijs kon zijn. De “rainbowschool” voor alle lagen van de bevolking.
Terug in Nederland met twee kinderen rijker, kon ik werken op peuterspeelzalen die vanuit de gemeentes gesteund werden in het VVE-project. Vroege voorschoolse educatie. Juist bedoeld voor kinderen die opgroeide in armoede of vanuit een andere cultuur dat extra nodig hadden.
Als kind droomde ik er al van om betekenisvol te kunnen zijn voor anderen. Op wat voor manier wist ik toen nog niet, maar een boek schrijven hoorde er zeker bij. Ik vond het heerlijk om me te verliezen in fantasieverhalen als ik op school een opstel mocht schrijven over een bepaald onderwerp.
Toen ik net getrouwd was, kregen mijn man en ik de kans om een paar jaar in Nigeria te wonen. Mijn man had daar een baan op een enorme farm, waardoor wij op het platteland woonde, tussen de lokale bevolking. Een beetje thuis zitten was niks voor mij, dus toen ik betekenisvol kon zijn in het nabijgelegen vrouwenziekenhuis/weeshuis voelde ik me gelukkig.
In Nederland woonden we inmiddels ook op een hele mooie plek met onze drie kinderen, een boerderij aan het bos. Heerlijk om daar met wat dieren de natuur in te kunnen gaan, wat de kinderen vaak rust gaf en meer tot zichzelf kwamen. Vele opleidingen later, waaronder ook een opleiding als systemische paardencoach, heb ik uiteindelijk mijn eerste boekje voor kinderen geschreven. Dat gaat over prenatale hechting en het systemisch gedachtengoed.
De wortels van je geboorte en systeem zijn echt het fundament van je bestaan. Daar kom je vandaan met alle patronen, dynamieken, levensgebeurtenissen en lasten die je meedraagt. De naam van mijn praktijk “Ba-zes” zegt al genoeg. Inzicht in dat fundament geeft zoveel herkenning, erkenning en heling dat ik nog alleen maar kan kijken door die “bril”. Hoe mooi is het dat meer hulpverleners leren kijken door die “bril” naar gedrag van mensen/kinderen. Dan snap je vaak beter waar bepaald gedrag vandaan komt.
Hoofd, hart en lijf worden opnieuw verbonden met elkaar. Je zelfhelend vermogen wordt geactiveerd, je functioneren herstelt en je groeit in je leven. Dit doe ik door het toepassen van verschillende interventies zoals EMDR, hypnotherapie, technieken uit de NLP, lichaamsgerichte oefeningen en de inzet van paarden. Deze zijn een grote leermeesters door het spiegelen van gedrag. Maar alles staat of valt met verbinding maken van mens tot mens. En dat is mijn grootste kracht.
Sinds ik kennis heb gekregen van de impact van de conceptie, zwangerschap en geboorte op een mens, ben ik heel anders naar ‘probleemgedrag’ gaan kijken. Ik was altijd al nieuwsgierig naar wat maakt dat iemand doet zoals hij/zij doet. Was altijd op zoek naar de verborgen boodschap, want ik geloof dat niets zonder een reden is.
Sinds 2017 werk ik als zelfstandige in mijn praktijk Annk-care. Ik heb altijd graag met mensen gewerkt en met name mensen die de nodige uitdagingen kennen in het leven. In 1999 ben ik binnen de reguliere gezondheidszorg begonnen als verpleegkundige en heb ik mij ontwikkeld tot verpleegkundig specialist GGZ (Msc).
Daarmee heb ik de bevoegdheid en bekwaamheid om samen met de persoon die om hulp vraagt zijn of haar behandeling vorm te geven. Naast deze stevige basis in de reguliere gezondheidszorg heb ik mij steeds meer verdiept in het werken met trauma, de peri- en prenatale psychologie en lichaamsgericht werken. Hierdoor kan ik een integrale behandeling aanbieden vanuit een holistische visie.
And beneath each feeling is a need. And when we meet that need rather than focus on the behaviour, we begin to deal with the cause, not the symptom.
Lastige dingen voor mij in het leven vielen op zijn plek; zoals de moeite met loslaten, veel verantwoordelijkheid op mij nemen, hoogsensitiviteit, de ander willen redden, me bij tijden heel eenzaam voelen. Wat bleek; ik was een alleengeboren tweeling.
En zo heb ik inmiddels al vele mensen geholpen die verschillende therapieën hebben gevolgd, maar niet tot de kern kwamen. Of tot een verandering in het gedrag. Tot dat hun prenatale verhaal echt werd gehoord, gevoeld, begrepen en erkend. Naast je prenatale verhaal, zijn ook je ouders en voorouders van invloed. Wat hebben zij meegemaakt en hebben zij onverwerkt, onbewust aan je meegegeven. Deze waardevolle informatie heb ik geleerd op mijn persoonlijke zoektocht naar er moet meer zijn dan wat ik in reguliere opleidingen heb geleerd. Het heeft mij veel persoonlijke groei en ontwikkeling meegegeven en ik voel een enorme drive om deze kennis te gaan delen met anderen.
Waar kunnen jullie heel hard om lachen? Anniek: Droge humor. Barbara: Precies, droge humor!
Wat is jullie guilty pleasure? Anniek: foute muziek en daar lekker op losgaan! Barbara: met stipt bovenaan: alles wat met chocola te maken heeft! Of taart!
Als jullie een dier zouden zijn, welk dier zou dat dan zijn? Anniek: Een kat: graag op zichzelf, gaat op avontuur en is aaibaar. Barbara: Volgens mij wil ik wel drie dieren zijn: Een paard, gevoelig, sterk, gezellig met elkaar in de kudde, een vogel: Lekker vrij zijn en zelf bepalen waar ik heen vlieg, een hond: een maatje zijn.
Waar krijg je energie van? Anniek: Muziek en dansen word ik blij van. Meezingen ook, maar dat is wat minder prettig voor mijn omgeving. Barbara: Ik krijg energie van lekker buiten zijn, mijn paarden, muziek, dansen, zingen, mijn werk, vrienden en gewoon lekker gek doen en lol hebben… ik hoor mijn kinderen al zeggen, “mam, doe normaal”!
